Trainingsweekenden


Apeldoorn
16 april 2022
Seizoenopening met Apeldoorns mooiste met Wim, Jur, Ronald, Tessa, Tristan, Kevin, Richard, Diet en Ad. Het is flink frisjes met een noorderwind die we in het begin tegen hebben omdat we naar de Lemelerberg en het Holterbergmassief gaan: een ronde van ca. 127 km.
Via de IJselvallei waar we de woest stromende Ijsel bij Olst per pont oversteken (km 20) gaat het verder al slingerend door het groene Overijssel. Heel bijzonder is de vogelhuisjes allee: meer dan 30 kunstzinnige vogelhuisjes op een rij. Door de triomfboog in Raalte volgen we het Overijsels kanaal, waarna bij Lemelerveld het eerste massief in zicht komt. We rijden er omheen om de klim van 2 kanten op te kunnen rijden.
Lunch op de Holterberg waar Agnes en Yvonne net klaar zijn met hun wandeling. Korte pauze in Lettele na ca. 100km. Via Deventer en Twello bereiken we Apeldoorn weer.
Rhenen
14 mei 2022
We verzamelen met prachtig weer in Rhenen. Na het gebruikelijke gebak en koffie vertrekken we ca. 11:00 eerst naar de Rijnbrug om, na de oversteek van de Rijn, eerst warm te trappen in de Betuwe. Na terugkomst in Rhenen duiken we heuvels van de Utrechtse Heuvelrug in met als hoog(s)tepunt de Amerongseberg van 67 meter. Tessa valt ongelukkig op een zanderig stukje met scherpe bocht naar rechts. Gelukkig bij lage snelheid dus alleen een paar schaafwonden.
Daarna een lunch van ruim anderhalf uur omdat zowel de drank als daarna de lunch zelf minimaal een half uur op zich later wachten (personeelstekort?). Hierna volgen we de heuvelrug al laverend steeds meer richting noordwesten tot we bij Austerlitz weer terug gaan richting zuidoosten.
Moe maar voldaan arriveren we na 107 km weer in Rhenen.

De Fietsweek


Start: Ax-les-Thermes Finish: Vielha
Periode: 20 juli - 25 juli

Dag 0: de heenreis


Richard en Ad zijn de dag te voren al vertrokken uit Hellevoetsluis en vertrekken vandaag uit Orleans. Het hotel daar daar heeft een onverwacht lekker en compleet ontbijt. Rond 8 op pad gaan ze het 2e deel naar Ax-les-Thermes. Het regent een beetje en het is ruim 20 graden koeler. Lekker rustig op de weg. Tijd genoeg om iets langere pauzes te nemen.
De rest van het team in auto 2 met Jur, Ronald en Wim is heel vroeg opgestaan en rond 6 uit Limburg vertrokken, een kleine 4 uur achter ons.
Rond 3 zijn we in Ax-les-Thermes. Zoeken naar het appartement. Lekker ruim liggend aan de wild stromende Ariège. Boodschappen doen. Een breuk tillen vanaf de parkeerplaats aan de overzijde van de Ariège. Après TdF in het Frans kijken met Andy Schleck en Laurent Jalabert.
Half 7 arriveren de 3. Even auto 2 leeghalen, bijkleppen met een biertje en dan een restaurant zoeken. Er zijn er genoeg. Montagnard snel gevonden. Allemaal aan het menu. Gezellig en erg lekker. Avondetappe Pyreneeën in het appartement. Fabio nog net 16 secondes over. Wat een karakter. Op tijd het bed in. Morgen wacht het dak van de Pyreneeën bij 30+ graden.

Dag 1: Ax-les-Thermes - Port d'Envalira (2408m)- Col de Puymorens (1915m)- Ax-les-Thermes, 77 km, 1879 hoogtemeters

Een wisselende nachtrust door de hitte en het lawaai van de snelstromende Ariège. Overvloedig ontbijt om half 8. Koffie incident met hete koffie op de rug van Wim. De kan blijkt kapot. Wim even onder de koude douche. Schade lijkt gelukkig mee te vallen.
Even na half 9 een groepsfoto voor de deur gemaakt door een lieftallige passerende dame. De klim loopt erg moeilijk voor Jur. Zijn hartslag gaat al snel naar max. Twee maal stoppen helpt niet. Wijs besluit om om te keren. Helaas maar met zijn 4 verder. Ronald rijdt een mooi constant vermogen als kopman. Doet hij goed de hele klim naar boven. Lekkere koffie met taart stop in Hospitalet. Daarna in een ruk door naar de top. 35 km klim tot het dak van de Pyreneeën, de Port d'Envilira in Andorra.
Onderweg regelmatig toegejuicht vanuit de auto’s. Bidon oranje of Basken oranje? File voor de grensovergang Andorra in, we glijden er langs. Pas de la casa ligt er kleurrijk bij. Nog ruim 3.5 km tot de top van 2408m. We verbazen ons over de vele tankstations tot de top. Bij de koffie boven komt een lege Ineos wagen langs. Verdwaald? Neen. Een trainend team inclusief oud TdF winnaar Egan Bernal komt even later boven. Bijzonder. Rustig stukje dalen tot de lunch in Pas de la Casa.
Jur kan geen parkeerplek vinden. Dan maar dubbel voor het restaurant. Slim. Afdalen met een stevig warme bries tegen. 3 km klim tegen de Puymorens op. Even volle bak. Lekker. De rest van de afdaling richting Ax-les-Thermes is meer dan 25 km met die steeds warmer wordende wind tegen. Wim staat gebukt met zijn mond op het been van Ronald. Insectensteek uitzuigen. Foto ontbreekt.
In Ax-les-Thermes gelijk het eerste beste terras opgedoken voor een welverdiend drankje. Jur zat al klaar op het andere plein. Oeps, sorry. Na de eerste evaluatie door naar het appartement voor de TdF finish op de Hautacam. Wat een etappe. Zweethandjes. Halve en hele valpartijen. Wel of niet wachten. Prachtig, ploegen samenspel met van Aert en Vingegard. Pogacar gaat er onderdoor.
Na al dit feestgeweld lekker uit eten. De serveerster is een hele bijzondere, ze weet niet goed wat er op de kaart staat. Uiteindelijk lukt het allemaal. Heerlijke discussies over boeren en politiek. Nog een après drankje op het plein met mooie verhalen over kinderen; afgesloten met de avondetappe. Geweldige dag. Fotoshoot bij het fietsmonument. Dan door naar beneden over het smalle kronkelende fietspad tussen de ski liften door. Heel bijzonder.

Dag 2: Ax-les-Thermes - Col de Chioula (1450m)- Plateau de Beille (1785m)- Ax-les-Thermes, 88 km, 2337 hoogtemeters

Verbazingwekkend, even na half 8 staat iedereen gewoon op. Opnieuw een lekker uitgebreid ontbijt deze keer met met gebakken en gekookte eieren. Het gisteren gekochte verse brood vraagt onevenredig veel kauw energie. Het verse fruit doet het prima in de yoghurt. Op de fiets moet Jur helaas weer erg snel afhaken. Bij de eerste bocht bij de kerk keert hij om. Hoop dat het allemaal goedkomt. Na 1 km bergop blijkt dat ik een beginnersfoutje gemaakt heb. Vergeten de sleutel met Jur mee te geven en daarnaast mijn telefoon mee te nemen. Als dank mag ik een extra stukje dalen en weer naar boven rijden.
Na deze slechte start is de 9 km lange Col de Chioula relatief simpel, ook vanwege de wat lagere temperatuur. Jur komt ongeveer 1 minuut na ons met de auto boven. Wat een timing. Niet lang getreuzeld en door naar de Col de Marmare. Een zadel knooppunt in de afdaling. Enige weerstand om dit colbord toch te fotograferen. De helm dan maar op. Daarna een afdaling een stuk door het donkere bos op een heel smal weggetje zonder vangrails. Beetje eng met de betonblokken in de bocht. Zeker met de afdaling van de TdF gisteren in mijn hoofd. Halverwege prachtig uitzicht over Luzenac, plek voor de koffiestop. Geen taartjes!
De klim naar plateau de Beille is dusdanig lang en steil dat we Jur vragen een simpele lunch onderweg te organiseren. Dat lukt prima. Maar wat een klim. Gemiddeld 7.8% over de 16 km lengte. Het is bloedjes warm (30+). Dat helpt niet echt. Na 6 km lunch in de enige bocht met schaduw. Het rest van de klim is zwoegen op de 7-8 %, doorduwen op de 9 en harken op de 10-11. Op het laatste steile stuk rijd ik plots iets voor de rest uit. Iets met lekker lopend verzet. Mede door de hitte worden de verschillen niet groot. Wij alle 4 komen min of meer uitgewoond boven. Met fraai uitzicht over de Pyreneeën, een kudde ‘wilde’ paarden, een mini skidorp in aanbouw en fraai gekleurde stoelen, genieten we van het moment en de artisanale cola.
Zelfde stuk weer naar beneden. Grote verschillen. Maar what’s new. Ronald heeft genoeg tijd voor boodschappen. Vervelend stuk over de drukke weg vanaf Cabane naar Ax. Nog stevige klimmetjes. Met zijn 3én door naar het terras voor een groot bier. Stevige windvlagen. Algemene apathie in het appartement tot het punt om op pad te gaan voor het eten. Het was dan ook een zware dag. Diner bij een soort pizzeria met veel wespen, oma’s met angstige kinderen en enorme salades en zwaar belegde pizza’s. Knieën vraagstuk in elkaar gezet na eerdere verhalen over de kuiten van Ad. Wim blijkt een kuitenbijter. Avond afgesloten met de avondetappe. Warme onrustige nacht

Dag 3: Ax-les-Thermes - Col de Pailhères (2001m)- Ax-les-Thermes, 37 km, 1289 hoogtemeters


Het is grijs buiten. Bergen in de wolken. Voor de derde keer op rij het uitgebreide ontbijt klaarzetten om half 8, brood nu echt om niet door te komen. Kaakoefening. Samen het appartement poetsen. Tassen de auto’s in en op pad richting de Pailheres. Fris met 14c wordt al snel samen rijden in de kille mist, maar wel enorm zweten. Op de steile 10% stukken is het ieder voor zichzelf. Weinig uitzicht vanochtend. Wel veel fietsers vandaag. Paar heel snelle heren en dames. Veel loslopende koeien langs de weg. De laatste km’s blijven boven de 9% en met de top al lang in zicht is het zwaar. We zijn inmiddels wel uit de wolken de zon ingereden. Blijft een machtige ervaring. Op de top aangekomen mist Ricahrd zijn bril. hij had hem onderweg afgedaan omdat hij door de condensdruppeltjes niets meer zag en heeft hem ergens verloren. Ad had hem 2km onder de top zien liggen. Direct omlaag maar hij bleek al platgereden te zijn. Balen. De koffie schiet er bij in. Rustig afdalen is nu Richard's devies. In Ax nog even bij de pharmacy gekeken maar die had alleen leesbrillen. Snel even douchen gevolgd door een langzame lunch. Wel of geen kaas, na Ronalds bestelling loopt ze weg, drankjes duren een kwartier. Ach ja. Lunch is wel erg lekker. Door naar Vielha of Viella, 23 of 33 graden. We gaan het zien. We nemen de kortste weg en gaan binnendoor langs de uitlopers van de Pyreneeën. Lekker omweggetjes volgen. Trouwerij in Saint Lary. We gaan zelfs de Portet d’Aspet over. Ronald in zijn bochten element. Achterin is het hard werken. Respect voor Fabio Casartelli. Uiteindelijk arriveren we de Vallée d’Aranin. Vielha blijkt groter dan verwacht. Mooi hotel. Nog net de finish van Vingegard live in Rocamadour. In de straat een aantal finishbogen. Eindpunt van een interessante fietstocht. Gezellige sfeer met al die fietsers. Terrasje snel gevonden. Na een wandelende zoektocht een leuke pizzeria gevonden. Half 8, blijkbaar vroeg voor Spaanse begrippen. Prima snelle maaltijd. Nog een wandeling op zoek naar een bar, zonder damesvoetbal. Gevonden. Bijzondere bierglazen. Lijken grote brede whiskey glazen. Bier hier wel heel veel goedkoper. De leeuwinnen verliezen na verlenging van Frankrijk.

Dag 4: Vielha- Port de la Bonaigua (2072m) - Vielha, 47km, 1120 hoogtemeters


Half 8 aan het ontbijt. Weer een onrustige nacht. De koffie zo sterk, daar kun je een lepel in rechtop zetten. Mengen met decaf. De kamer langer aanhouden om te kunnen douchen na de klim is geen probleem. De 22 km naar de Port de la Bonaigua doen we binnen 2 uur en groupe. Dorpjes nog dicht vanwege de zondagsrust. Geen koffie tot de top. Op de top wel. Weliswaar mini formaat maar toch.
Na de afdaling douchen en de auto volladen. Lekker taartjes/broodjes lunch alvorens aan de rit naar Limoges te beginnen. Beetje relaxen achterin, foto’s bewerken, krant lezen en bloggen. Formule 1, Max wint, start Tour Feminain en TdF laatste etappe op de radio.
Het hotel in Limoges ligt er mooi bij zo aan de golfbaan. Drankje langs de green. Voorstel om de koeien van Nederland op de golfbanen van Trump te laten grazen. Gisteren sliep de Ineos ploeg hier na de etappe in Rocamadour. Opnieuw Ineos! Bijzonder. We krijgen allemaal een bidon met symbolen als 40 of HH op de dop geschreven. Wat zou er hebben ingezeten?
Met de auto naar het centrum. Op de Place de la République een restaurant gevonden, opnieuw met niet echt vriendelijke bediening. Het is warm vandaag. Fish and no chips. Zicht op de Eglise de Saint Pierre du Queyroix en het Pavilion du Verdurier op de wandelweg terug naar de auto. We hebben er weinig oog voor. Geen puf om nog meer te bekijken. After dinner drankje op de golfbaan.

Dag 5: De terugreis


Prima vroeg ontbijt. Om 7.50 rijden we de snelweg op om even verder er weer af te moeten. Weg afgezet. Kort ommetje door Limoges. Ad heeft problemen met tanken. Wil niet lukken. Ook de auto lijkt wat kuren te hebben. Niks aan de hand uiteindelijk. Reis gaat voorspoedig. Nauwelijks oponthoud in Parijs. Voor de A1-A2 splitsing wachten we 45 minuten op auto 2, waarna Wim en ik kunnen overstappen. Rond half 6 in Hellevoetsluis, waar zijn zonnebril Richard eindelijk weer eens scherp beeld laat zien. Vermoeiend dat wazig kijken. Ben rond 8 uur thuis. Jur zet Wim af bij het station in Nijmegen. Rond 10 uur zijn we allemaal thuis.