Trainingsweekenden


Leiden
23 maart 2019
Richard's huis in Leiden is verkocht en dus leeg. Net voor de overdracht kan het dienst doen als pleister- en doucheplaats voor de JZC. Vriendelijke temperaturen dit keer en niet zoveel wind: lang geleden dat we in deze omstandigheden de JZC hebben mogen fietsen. Richard, Jur, Ronald, Ad, Kevin en Tristan fietsen met relatief gemak en kop over kop het rondje uit. Richard gaat nog wel onderuit op een hobbel in het wegdek. Inclusief van en naar Richard's huis weer ruim 90 km gefietst.
Winterbeg
27 en 28 april 2019
Ronald en Annet hebben een klimtrainingsweek in Winterberg (Sauerland) georganiseerd. 3 huisjes in Landal Winterberg zijn bezet door Ronald, Annet, Jur, Agnes, Kevin, Tristan, Gerlof, Wendi, Ruben, Nathan, Wim, Diet, Richard en Yvonne. Er liggen nog restanten sneeuw op de skihellingen, de temperatuur is navenant: met 5 graden moeten we het doen in het hele weekend.
Zaterdag een rondje van 86 km rondje met meer dan 1500 hoogtemeters. Als het in de loop van de middag ook nog eens echt begint te regenen komt iedereen uiteindelijk als een verzopen, onderkoelde kat thuis. Iedereen moet eerst ontdooien voordat douche of bad de temperatuur weer op normale temperatuur brengt.
Zondag begint droog maar aan het begin van de middag begint het te hagelen en wederom komt iedereen kletsnat thuis na 61 km en 780 hoogtemeters.
Op tijd terug voor de Formule 1 race in Azerbeidjan die helaas niet de verwachte spanning oplevert: het was weer een optocht.
Apeldoorn
18 mei 2019
Richard's nieuwe huis in Apeldoorn is natuurlijk een perfecte uitvalsbasis voor een mooi fietsrondje. Startend om 10:30 rijden Richard, Jur, Ronald, Annet, Wim en Diet met prachtig, zonnig weer een rondje Veluwe waarin we langs het Woeste Hoeve monument rijden, de Posbank ook aandoen, de IJssel zien glinsteren in Rheden en in de verte Radio Kootwijk (de Kathedaal) zien liggen.
Annet gaat na de pauze in Beekbergen terug naar Apeldoorn.
De rest rijdt door en na 120 km en 720 hoogtemeters zijn ze om terug van een prachtige tocht.
Eygelshoven
8 juni 2019
Een groot deel van de groep die El Teide op Tenerife gaat beklimmen in augustus heeft zich ’s ochtends verzameld in Eygelshoven voor de training in de Limburgse heuvels. Richard (de gitarist van Capital S) heeft zich bij de groep aangesloten omdat hij een weddenschap met Tessa had verloren. Gelukkig was Tessa net weer voldoende nuchter na die weddenschap om mee te kunnen fietsen. Verder zijn er fietsen gehuurd voor Gillian en Marie-Lousie. De ‘hybride’ fiets van Marie-Louise bleek een gewone ‘stadsfiets’ te zijn. Dat maakte voor haar de uitdaging nog groter dan dat die al was (ze had vooraf nog niet gefietst).
Net na half elf vertrok de groep, maar na 1 kilometer bleek de groep al niet meer compleet: de ketting van de fiets van Marie-Louise was gebroken. Hetty is met Marie-Louise naar de fietsenmaker gegaan en die heeft de ketting gerepareerd. Ondertussen is de groep wel verder gegaan. Jur bracht Hetty en Marie-Louise met hun fietsen naar de eerste rust-stop: het restaurant bij de Wilhelminatoren in Vaals. Daar hebben we gezamenlijk geluncht. Bij het hoogste punt van Nederland heeft Agnes de complete groep gefotografeerd (zie onderste foto).
De groep fietste naar de 2e rust-stop in Noorbeek. Een vijftal (Hetty, Marie-Louise, Katinka, Annet en Ivan) zonder de lus in België te rijden. Dit vijftal vertrok vanuit Noorbeek toen de rest daar aan kwam en reed bijna de kortste weg terug naar Eygelshoven. De Eyserbos werd daarbij niet overgeslagen. De overige 8 (Cees, John, Tessa, Gillian, Tristan, Kevin, Richard en Ronald) reden de geplande route terug. Het was al na 19 uur dat die groep terug was: dus 8,5 uur over 100 km (met 2 stops en 1600 hoogtemeters). Ik vermoed dat dit een record is. De pizza werd aangevallen en de drankvoorraad sterk gereduceerd.
Het was voor sommigen een topprestatie en voor anderen een ‘stimulans’ om lekker te gaan trainen voor Tenerife.

De Fietsweek


Start: Santa Cruz (Tenerife) Finish: Santa Cruz (Tenerife)
Periode: 18 augustus - 24 augustus



Maandag 19 augustus: eerste fietstochtje, 46 km, 955 hoogtemeters


Maandagmorgen, eerste fietstochtje met een deel van de groep. Yvonne en Agnes gaan een restaurant regelen voor 28 koppen. Afdalen naar de boulevard, een kopje koffie voor wat tijd om de pedalen van Yanthe te laten matchen. Rustig begin, wel gelijk flink zweten. Lunch in Tacoronte, wel al 700hm achter de kiezen.Kleurrijke Bocadillo lunch. Een kortere volgens kenners simpele terugweg met minder hoogtemeters (350) wordt ons beloofd maar wordt iets meer van het tegenovergestelde. Zo lang steil (20+%) dat Froome er speciaal komt trainen. Bijna iedereen moet afstappen, deels lopen. Stevige wandeling. Wachtend boven komt een bezorgde bewoonster vragen of we hulp nodig hebben. Sommigen krijgen hulp op de helling aangeboden maar nee, gewoon doorlopen! Vriendelijke mensen hier. Maar niemand weet dat het ergste nog moet komen, een ongekende horror afdaling. El Diablo! Iets heel bijzonders. Een gitzwarte afdaling van meer dan 30+%. Uiteindelijke statistieken suggereren een stuk tussen de 50-80 %. Vol in de hoefijzers met slippende banden als noodgreep om niet over de rand te gaan. Halverwege staat iedereen gelukkig stil zonder om te vallen. Afstappen voor aantal niet echt eenvoudig. Zag er van boven eigenlijk wel komisch uit. Lopend naar beneden geregeld met slippende schoenen. Vastklampen aan de reling. No fun. In 40 jaar bergfietsen nog nooit meegemaakt. Blij dat iedereen veilig beneden kwam. De foto gemaakt van beneden spreekt boekdelen. Deze afdaling omgedoopt tot El Diablo met 66.6% afdaling. Van de schrik bekomen met een ijsjes stop. Uiteindelijk meer dan 6 uur 6 minuten en 6 seconden onderweg voor 46 km. De botanische tuin schiet er wel helaas zo bij in. Uit eten, lang wachten op de Paela Verdura. Wel Belgisch bier aanwezig. El Diablo vond we wel zo gepast! Tweemaal afgedaald!

Woensdag 21 augustus: El Teide, 96 km, 2327 hoogtemeters

El Teide opfietsen van 0 naar 2300m met een peloton van 20 van verschillend pluimage, ervaren en minder ervaren bergfietsers. Voor sommigen de eerste berg.....een ding is zeker, het gaat voor ieder iets speciaals worden. Dag begint goed. Half bewolkt. Sleutel van het fietsenhok is kwijt, heeft iemand meegenomen. Op zoek naar de reserve. Wordt binnen 10 minuten gevonden zodat we bijna op tijd vertrekken richting zee.

Om 08:01 gaat mijn teller lopen. Een van de begeleidingsauto’s komt min of meer vast te zitten in de Parkeergarage. Daardoor deed het even voordat er 20 fietsers op de foto gingen bij het Puerto bord. De voorbereiding van gisteren loont zich. Orotavo wordt snel bereikt. Daarna gaan snel 4 man vooruit richting stop in Aquamansa (19km). Terras gevonden net op/boven de wolken. De rest druppelt binnen. Voelde soms koud, klam aan, dan weer snikheet. Hetty heeft het onder deze condities fysiek zwaar.


Terras draait megaomzet met 28 man koffie, cola en lunch. IJsklontjes nodig om de warme cola te koelen. Leuke kleurrijke groepsfoto. Rond 12 gaan we verder over geweldig asfalt, door een prachtige omgeving, met weidse bijzondere vergezichten over de wolken heen, door een bijzonder steeds veranderend bos richting El Portillo, het begin van het national park waar zich een spectaculair vulkanisch landschap zich voor ons opent. En daarnaast, de helling zwakt af. Ipv van 6 wordt het 3 gemiddeld. Na iets meer dan 4 uur boven. De jeugd is doorgefietst. De gondellift met 10% helling blijkt een onnodig toetje voor Tessa, Kevin, Tristan en Richard. Blijkt een ongezellig binnen terras, wel met een prachtige view over de krater heen. Ronald blijft bij het view punt1,5 km eerder om de rest op te vangen. Binnendruppelen van de rest onder applaus, groeps en familie foto’s. Voelt goed zo deze ‘familie’.



Na de foto’s gaan een aantal fietsen in de auto. Niet iedereen wil ook weer dalen. Begrijpelijk. Lange afdaling met een grote groene bus in de weg.

Pauze 2 in Aguamansa bij een ander terras. Het beoogde eerder bezochte terras ging dicht toen we arriveerden. Omzet al bereikt die dag. Het blijkt een apart terras waar thee zonder water, klein bier in een groot glas geserveerd wordt.
Na een klein half uur gaan we verder met afdalen, even zoeken naar de TF21 in Orotavo maar de voorbereiding gisteren blijkt opnieuw lonend. Rond 1845 allemaal weer bij het complex. Wandelschoenen pakken en door richting de fietsverhuurder. Met zijn allen in het complex eten om 8 uur. Lukt! Net op tijd voor de keuken. Superdag. Door de muziek lukt het speechen niet echt. Ronald introduceert de Bonnette voor over 4 jaar. Lof van mijn kant voor de 2000+ first timers, Yante, Marie Louise, Tom, En oeps. Natuurlijk ook Job, Gillian en Nikita. Respect. Ehh Katinka. Zal wel vermoeid geweest zijn. Ook een joechee voor de begeleiding, Wilco, Agnes, Nikita, Jolande en Yvonne. Wilco maakt supersnel leuk filmpje met snelle impresssies van een geweldige dag.