Trainingsweekenden
| Leiden 15 maart 2014 |
Richard, Jur en Ronald L. rijden het Zoetemelk rondje over een nieuw parcours. Bij vertrek verassingsbezoek van Marc Pieter en Elise. Een stuk warmer dan vorig jaar maar wel weer traditioneel veel wind, dus geen 100 maar 75 km. Bij de verzorginspost deze keer krentebollen genoeg, de logistiek begint op orde te komen. | |
| Maarssen 17 mei 2014 |
Richard, Jur en Ronald L. rijden een rondje Utrecht van 109 km langs nieuwe
kastelen, oude kastelen (Romeinse castellums) en rijden een heel stuk van
de Limes (= grens) route van het Romeinse Rijk aan het begin van onze jaartelling.
Bij het laatste castellum (Wijk bij Duurstede) lunchen we en genieten van
het uitzicht over de Nederrijn. Op de terugweg de verschillende klimmetjes
van de Utrechtse Heuvelrug culminerend in het oversteken van de nu in ongebruik
zijnde start- en landingsbaan van vliegveld Soesterberg. Een prachtige
zonnige dag na de overvloedige regen van de afgelopen week. |
De Fietsweek
Start: Landeck Finish: Bormio.
Periode: 31 augustus - 5 september.
Dag 0: Le jour avant
Zaterdag voorbereiden en inpakken voor de jaarlijkse fietsweek. Winterspullen
mee, regen en lage temperaturen voorspeld in Oostenrijk. Net na 19.00 melden
Jur en Agnes zich. Kopje koffie en hup richting Limburg. Via Antwerpen
deze keer omdat de A58 afgesloten is. Snelwegverlichting uit, de Belgen
zijn eindelijk zuinig geworden. Gezellige avond met Annet, Tessa, Tristan,
Ronald, Ger en Jur. Onze gedachten gingen geregeld naar Marc Pieter.
Dag 1: Eygelshoven - Landeck
Zondag op een normale tijd op. Het is maar 700 km naar Oostenrijk, Landeck.
Fietsen passen en wonderbaarlijk in een keer ok. Veel, heeeeeeel veel Baustelles
en veel, heeeeeeel veel regendruppels, Unfalle en Stau op de deutsche Autobahn.
In de file met regen en als muziek "laat me niet staan" , "It
giet zo als it giet", "we will survive". "Vlieg met
me mee naar de regenboog, Germany no points", "Al rijdt een fietser
in het rood, er is leven na de dood, ook al heet je Herman Brood, er is
leven na de dood".
Een eekhoorn niet zo groot, ontsnapt nipt aan de bandendood. Het spannendste
en meest enerverende onderweg. Na bijna 9,5 uur met 3 uur vertraging rijden
we Landeck in. Dorpje aan de Inn. In de stromende regen snel de auto uitpakken
om onszelf aan de Stammtisch met bedenkelijk Oostenrijks snorretje aan
het Weizen weer terug te vinden. Fietsen in een megaschuur waarbij het
lichtknopje de garagedeur bedient. Het wordt gezellig aan tafel en gaat
gewoon door waar we gebleven waren, de Vuelta..."vanuit de start regende
het .........................................demarrages" tot wat erger
is: ”een misbijtende Suarez versus een geslaagde tackel met 2 benen of
een bijna perfecte maar net 001 seconden te laat”. Je kunt er een boek
over schrijven. Een ding zeker, Blatter mag weg. De (on) logica van het
transfersysteem met begrotingen gebaseerd op de mogelijke verkopen van
spelers die ooit bij FC X speelden. Na de lekkere schnitzels, tussen de
buien door op pad door Landeck oben en unten, niet echt authentiek. Nog
een Weizen aan de Stammtisch en hop naar bed. Ik val als een blok ......zzzzzzz.
Dag 2: Landeck - Kaunertaler Gletscherstraße - Landeck
| Afstand: 103 km Hoogtemeters: 2300 m Temperatuur: -2 tot 20 Celsius Pas: Kaunertaler Gletscher(2750 m) Route details |
Goede afspraak om te blijven liggen als het om 8 uur nog regent. Middag
immers beter weer voorspeld. We blijven dus liggen. Even na 11, na een
kort bezoek aan de supermarkt M- Preis, -de snackcar maar vooral zijn bestuurder
wordt node gemist-, stappen we goed ingepakt op de fiets. Na minder dan
2 km staan we al weer stil. Bergwerkzaamheden met vallende bomen, takken,
stammetjes en stenen tot gevolg. Man met motorzaag ongezekerd op de helling.
Madness! Door, langs de Inn, op een gevaarlijk drukke weg tot Prutz (12km)
om aan de bijna 40 km lange klim naar de Kauner gletscher te beginnen.
Eerste stuk zou meevallen. Ja ja, leer mij de Oosstenrijkse hellingen kennen,
zeer afwisselend, diverse >10 tot zelfs flinke stukken tot 14%. Hard
werken. Na 8 km lunch in een mega sporthotel met fraai authentiek ingepakte
Dirnls. Tolweg (panorama strasse) op zonder te betalen. Voor straf bijna
direct weer % tot 15% tot het stuwmeer op 1712 hm. Onderweg nog fraaie
houtkunst en een steengroeve waar 400 m hoger een graaf/hak machine zijn
destructieve werk staat te doen. Hoe die daar gekomen is?
Na het 5 km lange stuwmeer begint het steile wandfietsen opnieuw. Bochten
volgen elkaar snel op. Op 2178m, bocht 10 besluit ik dat het goed is. Temperatuur
is inmiddels 4C en ik voel helemaal leeg. Ice Bucket filmpje gemaakt, me
verder ingepakt en omgekeerd. Mijn vrienden gaan door de mist en sneeuw
in tot ongekende hoogte en belachelijke temperaturen. Mijn nieuwe fiets
daalt als een streep. Voelt goed. Hoe lager ik kwam hoe lekkerder het voelde.
De 11 C in het dal voelde warm aan; alles is relatief. Het laatste stuk
beginnen de voeten weer iets te voelen.Na meer dan 2 uur komen de mannen
weer retour. 7 km meer tot de top in de mist bij 2750hm, voldoende sneeuw
en minus 2.
Boven liep de warme chocolade helaas niet dun door de mond. Half 5 alles
zu, "jullie hebben 3 minuten om de choco weg te tikken". Geen
bord te vinden, de lift als alternatief. Dan maar afdalen met klompvoet
en vingers. Bij het stuwmeer de verdiende choco. Analyse achteraf: het
missen van de choco boven: schuld van de eerder vermelde bomen snoeiers.
Na het eten alles weer ok. Klaverjassen: weer nat, doe maar een Weizen!
Dag 3: Bormio - Passo di Gavia - Bormio
| Afstand: 53 km Hoogtemeters: 1450 m Temperatuur: 9 tot 25 Celsius Pas: Passo di Gavia(2652 m) Route details |
Vroeg op richting Italië. Over de Reschenpass. Stuwmeer met verzonken kerkje.
In de prachtige afdaling, een zeer breed groen dal dat langzaam slingerend
naar beneden loopt, een aparte laatste rustplaats met weids uitzicht en
wij, “wij turnen om de urnen”.
We worden via de Umbrail richting Bormio gestuurd. Steile wand met heel
veel haakse bochten. Vrij? .......vrij. gas! Koffiestop op de flanken van
de Stelvio in de afdaling. Old en wise van Alan Parsons leidt tot een aantal
fiets mijmeringen: Oud ben je als je zo wijs bent dat je niet meer tegen
de Stelvio op fietst. Je bent wijs als je te oud voelt om de Stelvio op
te fietsen. Alle 4 fietsen we de Stelvio op...trek je conclusie! Direct
na aankomst in Bormio, omkleden en op de fiets voor de 1e km's langs de
rivier, sterk stijgend.
Pasta lunch en door naar de Gavia. Met zijn 4n rijden we rustig naar boven,
totdat de percentages weer ruim boven 10 komen en het weer harken wordt.
3 km voor de top vlakt de klim af. Prachtig uitzicht over gletscher, diepe
afgronden en de weg naar de top. Het restaurant op de top hangt vol met
heroïsche foto's van weleer met de beroemde giro passage uit 1988 met vd
Velde en Breukink. Op de toog een regelmatig fluitende en behoorlijk irritante
Marmotte, die tot de volgende opmerking leidt: ultiem souvenir: een Marmotte
met omgedraaide nek. Buiten een windorgel van lege wijnflessen...
Na een koffie en een biertje de 26 km lange en stuiterende afdaling in.
Ronald zit al op ons te wachten met een Weizen. We zijn in Italië, dus
pizzeria. De eerste is chiuso, de tweede gezellig vol.Met uitzicht op de
gezette kok, een grote open oven en een schallende tv wordt het gewoon
gezellig lekker. Het Stelvio bier is helaas uitverkocht. Wandeling langs
etalages waarbij fietsen en drank een regelmatig terugkerend fenomeen zijn.
Fiets uit de jaren dertig? met 5 versnellingen is een prachtig stuk vernuft.
Klaverjassen om de avond af te sluiten.
Dag 4: Bormio - Stelvio - Bormio
| Afstand: 42 km Hoogtemeters: 1545 m Temperatuur: 6 tot 24 Celsius Pas: Stelvio(2760 m) Route details |
Het hoogste punt deze week met 37 tornanti. Indrukwekkende route tegen
de wand aangeplakt. Als je hem naar boven rijdt heb je alle tijd om van
het magnifieke uitzicht te genieten. Zeker als het naar 14% oploopt. Koffiestop
net even over de helft, op dezelfde plek als gisteren, refugio Braulio.
2 langlaufers met cameraploeg en een Belg die het Strava record van 1.16
aanvalt.
Ik was eerder wat vooruit gereden om foto's te maken en zag al van verre
een fietser aankomen waarvan ik dacht...dat kan toch niet zo snel. Dus
wel! Wij hadden gewoon tijd zat voor een dubbele koffie. Records hoeven
niet meer. Door tegen de steile wand op tot een lange groene hoogvlakte
die doorloopt tot de Umbrail pas links en de laatste 3 steile km's rechts
richting Stelvio. Ronald voelde zich vandaag iets minder, een extra stop
was zo ingelast. Op Google op zoek naar de Gipetto, een gier die recent
weer gespot is. Uitspraak van de dag nav de film Curieus case met Brad
Pitt: over pit gesproken, wat gingen zij gisteren nat. Boven op de Stelvio
is het behalve een enorme kermis vooral koud. Heel koud. Fietsend tussen
de skiërs. Respect voor Fausto Coppi.
De geur boven op de Stelvio is apart, verbrand vlees met Sauerkraut: in
een woord vreselijk. We nemen de tijd om een beetje op te warmen met warme
choco en soep. Fraaie foto met zijn vieren voor het Cima Coppi bord. Shoppen
in het mooie Bormio. Na het eten op zoek naar een kroeg met Stelvio bier.
Gevonden en als presentje voor de eerste gasten een lokaal likeurtje. Al
een aantal keren Braulio zien staan maar niemand had een idee wat het was,
dus gewoon maar gevraagd: Braulio, kruidenbitters, we mochten er 2 proeven;
"deze is veel bitterder of had ik de verkeerde bittere geproefd".
Dag 5: Santa Maria - Umbrailpass - Prad
| Afstand: 17 km Hoogtemeters: 1407 m Passen: Umbrailpass (2503 m) |
Ronald heeft gisteren al besloten om geen 4e col te doen. Hij gaat liever
in een bak met ijs liggen. Dat maakt de keuze eenvoudiger. Met zijn 4n
in de auto omhoog naar de Umbrail. Onderweg passeren een peleton fietsers
en een groep langlaufers. De fietsers komen we nog 2 keer tegen. Ger en
Richard gaan de geweldige afdaling in naar Santa Maria. Jur gaat met Ronald
in de auto omlaag. Beneden opnieuw een dubbele koffie en dan met zijn 3n
weer omhoog. De ultieme steile wand klim met veel haarspelden, onoverzichtelijk
in het bos, en aantal fraaie uitzichten naar de Ofen pas en na 7 km de
eerste hoogvlakte gevolgd door steile wand 2, nu boven de boomgrens.
Nog een stukje onverhard en dan hop zit je weer op de 2503m. en rijdt je
Zwitserland uit en Italië weer in. Richard stopt op de Umbrail, Jur en
Ger rijden nog 3 km door voor de Stelvio. Nu helemaal in de mist en overvol.
Met zijn 4n lopen we nog naar het kapelletje boven op de Stelvio en gedenken
op ruim 2750 meter met een electrische kaars onze vriend Marc Pieter.
Afdalen doen we in de auto, de 45+ bochten naar Prato langs de fraaie gletscher
en zo nu en dan op de vierkante mm passeren. In Prato is het voor het eerst
deze week aangenaam, 16C en op het terras in het zonnetje meer dan aangenaam.
Dankjewel voor de zon!
Een bidon Facebook community gaat vorm krijgen. Discussies over like, unlike
en hoe zorg je er nu voor dat alleen "die je wil" het berichtje
krijgen. Wandeling naar het compleet verbouwde restaurant uit 2003, prima
eten met serveersters+. Gratis tafelvoetbal met pijn in de rug vanwege
de lage tafel. Voetbal Italië NL op de tv in de kamer omdat het resto-bar
helemaal vol zit. Mijn voorspelling terwijl ik met Ger een drankje haal
wordt bewaarheid , in minuut 9 staan we met 2-0 achter en zo blijft het,
slecht en schaakvoetbal. Even de verdere historie van bidon en nl voetbal
op een rij: 2013 St Leonardo, AC Milan PSV 3-0 2004 Nl Portugal in de Pyreneen,
1-2 Vreselijk veel geschop 1994 Nl Brazilië 2-3 met de vrije trap van Branco,
Bebeto en Romario, Rutger in het ziekenhuis in Grenoble 1990 Nl Duitsland
in Giethoorn, met lama Rijkaard en een smadelijk verlies 1-2 1988 Nl Ierland
in Gulpen nog als “ou est le ballon” op de fiets in de Limburgse heuvels
met lucky goal van Kieft. Score is niet best; 1 gewonnen, 5 verloren. Je
zou kunnen denken dat we beter niet kunnen kijken.
