Trainingsweekenden

Leiden 20 maart 2010	In startopstelling voor de Joop Zoetemelk Classic	Richard, Ronald L., Gerlof en Jur rijden het Zoetemelk rondje. De buienradar gaf ons hoop op een 3-uurs gat tussen alle buien maar kennelijk zat de vele motregen die we tegenkwamen onder de radar. Kortom, flink nat een heel veel wind, geheel volgens de traditie. Ronald L. was heel sterk zo vroeg in het seizoen, een beetje doortrainen in de winter werpt dus echt zijn vruchten af.
Leiden 10-11 april 2010		Het tweede trainingsweekeinde met het laagterecord aan deelnemers. Ronald en Richard troffen elkaar in Stellendam (Zeeland) Het was bijna 130 km zwaar.....maar bijzonder fraai..... Het rondje zeeland vanaf Stellendam via de Oosterschelde dam naar Veere waar Jeroen aanhaakte. Na Oranjeplaat werd het halve wind en vanaf 5 km voor de Zeelandbrug pal tegen (en dat met eenkoude noordwesten windkracht 5...) en dan is Stellendam nog ver...heel ver...Gelukkig nog een mooie stop aan de haven in Zierikzee. Zondag een rondje langs de mooie bollen en via de duinen terug.
Maarssen 8-9 mei 2010		Richard, Wim en Jur willen het proloog parcours van de Giro wel eens zien. Dus: op naar Amsterdam met lage temperaturen en af en toe een miezerige regen. Met de fiets komen we heel dichtbij, maar de afzetting over om een stukje over het parcours te rijden levert boze gezichten van veiligheidsmensen op. Maar goed ook, want de reclame karavaan komt even later voorbij denderen. We konden wel heel dicht bij de ploegbussen komen en zagen af en toe een renner voorbijkomen. Op de terugweg de route gevolgd die Jur altijd volgde als hij vanuit Uithoorn naar ING reed op de fiets. In Uithoorn Raymond gebeld (was helaas niet thuis) en met iets harder spetterende regen naar Maarssen gefietst. Bij elkaar 100 km exact weggetrapt, de mannen waren tevreden.
Eygelshoven 5-6 juni 2010		Ronald L., Jur en Richard trappen op zaterdag een recordafstand van 142,5 km weg door Limburgse en (steilere en hogere) Waalse heuvels naar Spa en weer terug. Spa was nog even troosteloos en afgeleefd als vroeger. Dit werd in hoge mate gecompenseerd door een nieuw speeltje van Ronald L.: een Garmin 705. De Garmin leidde ons via de snelste (lees: steilste) wegen en soms over grindwegen (half-verhard is synoniem met verhard bij Garmin) op weg naar ons eindpunt Spa. Kortom: met de Garmin rijd je over wegen waar je nooit over gerereden hebt en ook nooit over gereden zou hebben. Net als Truus in 2003 werd de Garmin af en toe dus grondig vervloekt. Terug hadden we de Garmin op autowegen geprogrammeerd. Dit ging een stuk beter maar leidde ons over soms erg drukke wegen weer naar de bekende wegen in Limburg. In totaal 1757 hoogtemeters weggetrapt of terwijl, met respect voor Gerlof's prestatie, 2 AlpeduZesjes. Zie details route om de route te zien en, net als Google Maps, kunt inzoomen, verplaatsen etc. Zondag rijden Ronald en Jur een rustig rondje van 50km en zijn voor het wel erg donker wordt weer thuis.

De Fietsweek

Start: Megève Finish: Megève.
Periode: 24 augustus tot en met 29 augustus.


Route: Tour du Mont Blanc of terwijl Giro del Monte Bianco

Klik op het plaatje hier beneden voor een uitvergrote route.

Dag 0: Le jour avant

Dit jaar niet op de vertrouwde zaterdag verzamelen in Eychelshoven maar op maandagavond. Zelf nog gewoon naar het werk om alle nog open details in te vullen en met kunst en vliegwerk lukt het me om 16:30 thuis te zijn. Tassen gisteren al grotendeels ingepakt, fietsendrager even monteren en na het avondeten op pad naar Amstelveen. Marc Pieter keurig om 7 uur klaar en op naar Maarssen om Jur, Tessa en Tristan op te pakken. Past allemaal gemakkelijk in de Prius. Onderweg de verhalen over Afrika van Tessa en Tristan. Moet een erg mooie vakantie geweest zijn als ik de enthousiaste verhalen mag geloven.
Rond half 11 arriveren ook Wim en Ger zodat de 6 van 2010 compleet zijn: Ronald, Jur, Ger, Wim, Marc Pieter en Richard. Het wordt een gezellige avond met verhalen over de vakanties, Sail, snelheidsovertredingen in Duitsland, Sardinië, de Gavia en de Pico Veleta in 2015. Een boot opknappen: bootoxen. Jur kruipt heel even bij Marc Pieter in bed. Wil je een lekker kussen of wil je een lekker kussen? En de rest werd geschiedenis.

Dag 1: Eygelshoven - Megève

Dinsdag wat onwennig om 6:30 de wekker. Ronald had hotel Lievestro voor ons geopend (lekker ontbijten) de broodjes voor de lunch waren al gesmeerd en de handdoeken lagen nat in de badkamer….

Even de fietsen op de auto en even na hal acht de weg op. Tot na Karlsruhe reed het soepel. Truus meldde wel een afgesloten weg en file maar ja, wat doe je dan zonder alternatief: gewoon doorrijden dus en bijna 1.5 uur wachten. Bij een baustelle in Basel bleek een auto op zijn kop op de snelweg te liggen. Wel meer raar geparkeerde auto's onderweg gezien. Het zal wel met het slechte weer samenhangen. Ook in Zwitserland veel baustelles. Gelukkig weinig verdere vertragingen, hoewel Truus ons door Genève probeerde te sturen. Interessante keeractie van Marc Pieter en daarna weer op de snelweg door. Rond 18:00 uur bij het hotel.

De gang van Ronald was er al een half uurtje eerder. Terras dicht maar daar vonden de heren wel een oplossing voor. Even als voor de lege flessen. Megève is een fraaie wintersportplaats. Bij de Italiaan lekker gegeten en oude herinneringen opgehaald over eerdere tochten.Veel moppen die de censuur niet overleefd hebben. Rond half 11:30 in bed.

Dag 2: Megève - Bourg St. Maurice

Afstand: 83,4 km Hoogtemeters: 2108 m Passen: Col des Saisies (1650 m) Cormet de Roselend (1968 m) Minimum temperatuur 14 graden Maximum temperatuur 34 graden

Col des Saisies

Cormet de Roselend

7:45 er uit om om 8:00 aan een ons on-Frans goed ontbijt te zitten. Een lege zaal en bakken met koffie. Het was luchtballonnenblauw.

Eerst afdalen over een stuiterweg naar Flumet dat we nooit bereikten want de klim naar de Col des Saisies begon eerder. De eerste klim die we met zijn allen begonnen en over de streep reden: wauw. Koffie bij de Saloon met uitzicht op het 1944 WWII dropping memorial. Afdalen naar Beaufort opletten voor de onoverzichtelijke afslagen. Prachtige uitzichten op de Mont Blanc.
Lunch in Beaufort en daarna de Cormet de Roselend. Rustig klimmen over 20 km met lange stukken van 8 %. Prachtig uitzicht over het stuwmeer en de laatste 4 km tegen de helling aangeplakt. Wim versnelt en is niet te houden met zijn ruim 2500 fietsvakantie km's. Jur probeert hem bij te houden maar is iets later boven. Ik kon niet veel harder ondanks de eerste 15 km bij Ronald gepeddeld te hebben met een lage hartslag. Boven op de pas een bijna surrealistisch beeld van 20 melkbussen. Meer dan prachtig weer vandaag. Bijna 20 C boven.
Lange afdaling naar Bourg St. Maurice waar we op de bekende rotonde het "giraffe" terras zonder problemen terug konden vinden. Schaduw zoeken is echt nodig. Jur moet op zoek naar een fietsenmaker om een spaak te laten vervangen.
Hotel snel gevonden en deze keer heerlijk Frans gegeten. Het tafelvoetbalspel wordt niet meer gevonden. Zelf moet ik afhaken omdat ik nu al 2 dagen darmklachten heb, Vandaag was het de dag van de spreekwoorden. Een bloemlezing:

• Een fiets maakt nog geen peloton.
• Beter een fiets op de weg dan 10 in de schuur.
• Veni Vidi Fietsie.
• Zoals Richards fiets tikt, tikt het nergens.
• Carpe Velo.
• Vae Fietsies.

Dag 3: Bourg St. Maurice - Aosta

Afstand: 89,2 km Hoogtemeters: 1996 m Passen: Col du Petit St. Bernard (2188 m) Colle San Carlo (1950 m) Minimum temperatuur 18 graden Maximum temperatuur 34 graden

Col du Petit St Bernard

Colle San Carlo

Weer erg veel last van mijn darmen en daarmee niet echt een goede nachtrust. Maar ja, gewoon opstappen en maar zien hoe het gaat. De Col du Petit St. Bernard loopt als vanzelf. 2 uur rustig aan klimmen om in La Rosière te komen. De groep blijft lekker bij elkaar. Prachtig uitzicht over het Iseran dal en Arc 2000. Lange pauze en door naar de col. Opnieuw met zijn 5'en tegelijk boven. Magnifiek uitzicht op de Mont Blanc.

Afdaling met een aantal stoplichten. In la Thuile even kijken naar de weg naar de Colle San Carlo. We gaan af van de gemakkelijke weg die al dalend het dal in loopt. Lekker begin, daarna tegen een steile wand met 4 km 10 % maar met stukken 14-16 %. Een waar slachtveld als gevolg.
Daarna een technische afdaling naar het Aosta dal met heel steile stukken

Onderaan brandt Wim zich aan de velgen van Ger. Hierna een vervelende afdaling over een brede, drukke weg tegen de wind in van meer dan 30 km maar met een fraai uitzicht achterom. Het gaat wel snel en voor we het weten zitten we in Aosta op een terras. Marc Pieter zit nog ergens op de helling. Tom Tom van slag. Dan maar lekker eerst een paar biertjes en wachten tot we gevonden zijn. Met wat heen en weer gebel toch het hotel gevonden. De binnenstad van Aosta is vele malen fraaier dan de buitenkant deed vermoeden. Ze komt langzaam tot leven, rond 10 uur is het nog ruim 25C. Fraaie oude stadsmuur, oude kerk en veel mooie mensen. Op een binnenterras gegeten met als apart gerecht een soep waar bijna geen vocht meer in zat. De lepel kon je recht in opzetten.

Dag 4: Aosta-Champex Lac

Afstand: 72,0 km Hoogtemeters: 2603 m Passen: Col du Grand St. Bernard (2473 m) Col de Champex (1495 m) Minimum temperatuur 12 graden Maximum temperatuur 27 graden

Col du Grand St Bernard

Col de Champex

De koninginne-etappe vandaag. Lucht ziet er grijs uit maar het is nog droog. Aosta uit op weg naar de 32 km klim naar de Grand St. Bernard. Na 5 km de regen ingereden. Kwam bekend voor (Splügenpass 2 jaar geleden). Rustig beginnen met vragen over films met stedennamen (Sleepless in Seatle, Roma, Leaving las Vegas). Na 10 km de regenkleding aan en maar verder peddelen. Opeens 10 % voor de kiezen; het peloton breekt. Bij de splitsing naar de tunnel draaien we naar rechts en hop: wind tegen en een 5 C lagere temperatuur. Gelukkig even later wat minder wind tegen maar de koffie kwam pas na 28 km.

Een echt arbeiders tentje en omdat het met 8 gasten vol zit, zitten de echte arbeiders buiten. Neen niet wij want bij ons is het credo: opwarmen. Kopje koffie is zo klein dat het espresso kopje voor nog geen kwart vol is. Ronald: die koffie past slecht bij mijn gestel. Dan maar cappuccino. Nog 7 km naar de top maar gelukkig begint het op te klaren en is de zon regelmatig zien inclusief fraaie schaduwen op de rotswanden.
Lunch boven op de Grand St. Bernard, waar de standhouders de Bernardshondjes weer gaan buitenleggen na de overvloedige regen. Bijna surrealistisch.

Afdaling door tunnels en dan bijna zonder remmen naar Orsières waar de laatste klim ligt te wachten. De eerste spoorrails worden veilig overgestoken omdat we op gepaste afstand achter Ger blijven. Opnieuw met zijn 5'en tegelijk de laatste 9 km naar boven. In Champex is het druk met ultra hardlopers (160km rond de Mont Blanc hardlopen in de Ultra-Trail du Mont Blanc: respect!, de lopers blijven de hele avond langskomen). Half pension komt goed uit maar brengt wel met zich mee dat we al om 8:30 al klaar zijn en Ger geen schnitzel krijgt. Vanwege het slechte weer besluiten we om maar binnen te blijven zitten en zonder spelletjes de hele avond door te brengen. Tot slot wordt de loungebar geopend op een van onze kamers en liggen we uitgeteld aan de Leffe naar muziek uit de jaren 70-90 te luisteren.

Dag 5: Champex Lac - Megève

Afstand: 95,3 km Hoogtemeters: 2096 m Passen: Col de la Forclaz (1526 m) Col des Montets (1461 m) Minimum temperatuur 11 graden Maximum temperatuur 22 graden

Col de la Forclaz

Col des Montets

Het was gisteravond weer begonnen met regenen en dit was vanmorgen, weliswaar in lichte vorm, nog steeds zo. Het colbord hebben we niet gevonden. De afdaling richting Martigny was fraai maar over on-Zwitsers slecht wegdek. We kozen voor een shortcut over een smal weggetje naar de Col de la Forclaz en dat hebben we geweten: gemeen steil maar wel tussen wijnranken. Terug op de hoofdweg trok het weer snel dicht en fietsen we in lange lussen met veel verkeer naar de col.

Boven op de Col de la Forclaz was het slechts 12 C dus met flink wat kleding aan naar beneden. De klim naar de Col des Montets stelt niet veel voor. Echter in de afdaling breekt het noodweer los en als verzopen katten duiken we een restaurant in voor de lunch om op te warmen in het bijzijn van een swingende serveerster. Na de lunch licht afdalen naar Chamonix. Na Chamonix flink wat moeite moeten doen om niet op de snelweg uit te komen maar de toeristische route te vinden door allerlei kleine plaatsjes die tegen de bergrug aangeplakt zijn.

Uiteindelijk begint in St. Gervais de laatste klim van 10 km naar Megève. Moe en voldaan ploffen we in Megève op een terras neer voor een serie ijskoude biertjes. Terug naar het hotel kopen we nog, als aandenken en als dank voor bewezen diensten, een pluche St. Bernardshond voor Marc Pieter.

Hoogte verschillen