Trainingsweekenden

Leiden 22 april 2008		Richard, Ronald V, Ronald L, Ger en Jur reden het Zoetemelk rondje van 75 km dwars door het Groene Hart in barre weersomstandigheden: 3 graden, windkracht 8 uit het noorden, hagel en sneeuw. Om het moreel te verhogen kwamen we onderweg 2 dames tegen die we lekker uit de wind konden houden. Vanaf Leimuiden gelukkig de laatste 30 km wind in de rug en "freewheelen" naar Leiden.
Limburgs Mooiste 17 mei 2008		Richard, Ronald L., Ronald V. en Jur reden Limburgs Mooiste over een afstand van 100 km. Wederom barre omstandigheden (veel regen en koud), maar de 1250 hoogtemeters werden zonder al te veel problemen voltooid.
Leiden 14-15 juni 2008		Het oranje viertal heeft afgelopen zaterdag fietsend een ongekend dieptepunt bereikt. Maar liefst 25 meter onder NAP. En dat zonder nattigheid deze keer. Zondag met zijn 3'en nog een rondje door het groene hart met name om het beeld van het behoorlijk stinkende ijzeren hart van Nederland uit te wissen. Laat staan al die stoplchten om er te komen. Het dagprogramma kwam wat laat op gang maarmede door het mooie weer werd de natuurwandeling door de duinen en de natte voeten op het strand wederom een succes. Het strand op zolder is inmiddels grotendeels verdwenen. Het was ons wederom een waar genoegen. Jammer dat we met zo weinig waren. De magie van het oranje shirt zoals vorig jaar in Grun is blijkbaar een beetje verdwenen. Denk eraan: Oranje is inmiddels in Zwitserland meer dan een Geuzenkleur.

De Fietsweek

Start: Andermatt Finish: Andermatt.
Periode:31 augustus tot en met 5 september.

Dag 0: Le jour avant

Verzamelen op Zaterdagavond in het Eychelshoofse. Bijzonder gezellig. Gerlof had heel toepasselijk een aantal flesjes Splügenbier meegenomen van zijn vakantie in Italië. Ook de andere biertjes gingen er goed in. Erg veel gelachen. Zowel stemming als niveau sterk gestegen. Zou het dan na de poging in 2005 en 2006 dan toch gaan lukken: de Splügenbierronde door Zwitserland en Italië. Voor Richard en Ronald een weerzien na 27 en 25 jaar.

Dag 1: Eygelshoven - Andermatt

Afstand: 22 km Hoogtemeters: 650 m Passen: Gotthardpass (2108 m)

Gotthardpass

Dag 2: Andermatt - Lenzerheide

Afstand: 115 km Hoogtemeters: 1800 m Cols: Oberalppass (2044 m) Versam (935 m) Lenzerheidepass (1549 m) Minimum temperatuur 13 graden Maximum temperatuur 26 graden

Oberalppass

Vroeg/laat op (alles is relatief voor zo’n grote groep). Goed ontbijtbuffet dat berekend is op 100’en skiërs. De eerste col (Oberalp) liep echt soepel. Gerlof werd netjes begeleid door Wim en Richard. Lekker koffie met een heerlijk broodje, zoals altijd prima verzorgd door Marc Pieter. Lange afdaling het Rijndal in. Na de lang wachten broodjeslunch in Ilanz even een klimmetje naar Versam en dan genieten van de Rijn schlucht. Pr8ig. Onderweg werd via de portofoon gemeld dat de 7 fietsers eerst langs moesten voordat de weg naar beneden vrij gegeven werd.
Na een saai stuk Chur in begonnen aan de Lenzerheide. Een klim met drie gezichten: steil-vlak-steil en voor sommigen ook erg warm…..Viel zo aan het eind van de dag niet echt mee. Na een korte afdaling de DSM spierhersteller geprobeerd. Bitter…zien morgen wel. Het hotel werd speciaal voor ons opengedaan. Fietsen in een ver weg gestopte kelder. Even zoeken.
Heerlijk gegeten in het geadviseerde restaurant. Leuke beelden en beren verspreid langs de hoofdstraat. Verder viel er niet veel te beleven in het kille Lenzerheide (1477 meter).

Anekdote van de dag:
Wim bestelt voor Marc Pieter een Mineralwasser ohne Gaz. De ober brengt een fles zonder glas. Wim vraagt: wo ist das Glas? Ober antwoord: aber Sie haben es doch ohne Glas bestelt?

Dag 3: Lenzerheide-Chiavenna

Afstand: 100 km Hoogtemeters: 1850 m Cols: Albulapass (2312 m) Malojapass (1815 m) Minimum temperatuur 13 graden Maximum temperatuur 26 graden

Albulapass

Malojapass

De weg langs de vele bergmeren werd als een soort tijdrit gereden. Richard tegen de rest aan het elastiek. Na de cadeau gekregen Maloja pas, 35 km naar beneden vallen naar Chiavenna. Wauw wat een afdaling….Een vrachtauto chauffeur liet ons in de haarspelden voorgaan. Nog nooit meegemaakt. Ger via een handige manoeuvre achter een vrachtauto langs de grenspost gesneld. Via een (Tomt)ommetje het hotel gevonden. Bier smaakte goed bij een nu wel aangename temperatuur. De koniginnenetappe voor morgen boezemt allen ontzag in. In het donker buiten op het terras gegeten. Mobieltjes gebruiken om de menukaart bij te lichten. Een zestal neemt nog even een afzakkertje op een mooi pleintje in het centrum en verbaast zich over het jeugdig karakter van de vele passanten.

Anekdote van de dag:
In het restaurant boven op de Albulapass gaat Ronald L. even lekker languit op de bank liggen met z'n schoenen uit. Met veel bombarie komt de ober binnen met de mededeling dat dit niet mag vanwege de stank en omdat er gasten lunchen. Om Ronald heen zitten 4 andere bidonneurs, wachtend op hun eten, uit te puffen van de klim en een uur in de wind stinkend van het zweet....

Dag 4: Chiavenna-Bellinzona

Afstand: 115 km Hoogtemeters: 2760 m Passen: Splügenpass (2113 m) Passo del Bernardino (2066 m) Minimum temperatuur 8 graden Maximum temperatuur 21 graden

Splügenpass

Bernardinopass

Helaas, helaas. Na een halfuurtje begint het te regenen en het houdt niet meer op. Een dag eerder dan voorspeld. Balen…De Splügenpas blijkt een lange klim met na de koffie in Moltodolcino het steilste stuk Noodgedwongen een 3 km langere route omdat de galleria afgesloten waren. Naast de regen nu ook de kou en mist. Niet veel te zien zo. Vlak voor het restaurant onder de top trapt Richard ketting en naar later blijkt ook voorderailleur aan gort. Ketting gerepareerd maar helaas in de laatste km’s van de klim breekt hij opnieuw. Einde oefening. Gelukkig is de Smax dichtbij. De lunch was de snelste ooit. Na het uitspreken van het woord lasagne of spaghetti bolo stond het eten al op de tafel. Boven op de Splügenpas mochten we schuilen in de douane ruimte en dat was nodig ook. Koud, nat, snoeiharde wind….bijna mythische omstandigheden. In Splügen bleek het mogelijk om de fiets van Richard te repareren. Voor CH 80 een nieuwe ketting, derailleur kabel en het derailleur werd rechtgebogen. Super. De San Bernardino bleek een goed lopende col met opnieuw veel wind tegen het laatste stuk. Het restaurant bleek dicht zodat de mannen een kwartiertje moesten wachten. Frisjes!!! Na de pasfoto de 50 km lange afdaling in. Een toppertje. Vergezichten, prachtig lopende haarspelden van links naar rechts tussen de snelweg en het spoor draaiend.

Na 35 km dalen weer met zijn 6'en bij elkaar. Spoorrails dwars over de weg..........

Ondanks het verminderen van de vaart, schiet Ger zijn voorwiel in de slip op de rails. Voor Jur, Ronald en Wim is er geen ontkomen aan. Alleen Richard en Ronald V ontkomen de val. Een automobilist achter ons ziet het gebeuren en springt gelijk uit de auto en houdt het verkeer tegen. Ger behoorlijk geschaafd, Ronald een pijnlijke schouder. Jur een pijnlijke ribbenkast. Wim valt zachtjes….De materiele schade is echter veel groter. Voorvork van Ronald gebroken, die van Jur ontzet. Zie hier het verschil tussen carbon en staal. De fietsen van Wim en Ger hier en daar wat schaafplekken. De Smax ombouwen tot ziekenauto. Gerlof op de fiets, Ger, Ronald en Jur in de auto. Auto direct door naar het hotel in Bellinzona. De resterende 4 fietsers met de nodige schrik de eerstvolgende tramrails weer overgestoken. Even zoeken en aan de voet van slot Monte Castello weer bij elkaar in de jeugdherberg. Even bijkomen van deze bijzondere dag.

Bij het opnieuw zeer geslaagde avondeten werd er gelukkig al weer veel gelachen en plannen gemaakt voor de volgende dag. In de stromende regen weer terug naar de jeugdherberg waar het zoeken was naar de zij ingang. Een onrustige nacht….vanwege de vele luidruchtige treinen. Niet kunnen slapen van de wonden, de warmte of de herrie…voor ieder wat wils.

Dag 5: Bellinzona - Andermatt

Afstand: 90 km
Hoogtemeters: 1870 m
Passen: Gotthardpass (2108 m)

Voor Jur en Ger waren de wonden nog te pijnlijk om te fietsen. Ronald de trappers omzetten op de Trek van Ger en vertrekken maar. 20 km vlak naar de voet van de st. Gotthard in Biasca. Helaas opnieuw stromende regen. Koffie in Calonico na eerst weer eens versteld gestaan te hebben van het Zwitserse technische vernuft om viaducten te bouwen en wegen tegen de bergen aan te plakken. Je zou er bijna omhoogkijkvrees van krijgen. Even zoeken naar een lunchlocatie in Airolo. Droge kleren aan en na de lunch blijken er nog maar 3 fietsertjes over die de Gottard willen/kunnen beklimmen in de stromende regen. Ronald L, Wim en Richard. Ze moesten ook wel want de auto was inmiddels overvol. Kasseien, mist, regen, temperatuur dalend naar 9 C. en als uitsmijter de Zwitserse artillerie, die aan het oefenen waren. De eerste granaat liet mijn hart een aantal keer extra slaan. Wat een dreun. Wim gortdroog: “gelukkig hebben we alle drie onze helm op….“ . Het zicht werd minder en minder, waardoor we op een gegeven moment de afslag misten van de oude postkoetsroute. De klim werd er 3 km langer door maar daardoor ook minder steil. Soepel lopend tussen de 6-7 %.

Boven geen bord en vooral erg koud dus extra jasje aan en direct door naar beneden. Verraderlijke windvlagen. Volledig verkleumd Andermatt binnenvallen. Een warme douche deed wonderen. Applaus voor de 3 doorzetters.
Tijdens het avondeten werd Wim bereid gevonden om de organisatie volgend jaar op te pakken. Ronald trakteerde op een prima Chianti, i.v.m het feit dat het voor hem 25 jaar geleden was dat de Splügen er aan moest geloven. Deze keer zat de kroeg wel vol, geen Meatloaf maar wel veel soldaten. Het werd opnieuw erg gezellig. Jammer dat er in Zwitserland nog gerookt mag worden in de kroeg. Het mineraalwater voor Marc Pieter verscheen als ijsklontjes in de whisky. Apart….

Tot slot:

Al met al een bewogen Splügen rondje: slechts Wim wist de ronde volledig af te leggen.

2 kapotte fietsen, ketting doormidden, een verbogen derailleur, schaafwonden, een pijnlijke ribbenkast, extreme weersomstandigheden, nat, mistig en koud met als uitsmijter artillerievuur boven je helm.

Gelukkig ook maar liefst 8 collen te (water) fietsen, waarvan er maar liefst 6 boven de 2000 meter:

De Gotthard van beide zijdes, Oberalp, Lenzerheide, Albula, Maloja (als een cadeautje), Splügen en de San Bernardino. In totaal 8500 bidon meters de hoogte in.

Ook de lengte van de afdalingen waren dit jaar een bijzonderheid. De Bernardino naar beneden tot in Bellinzona meer dan 50 km omlaag. Dat maak je niet ieder jaar mee. Ondanks het feit dat het weer 2 dagen bijzonder slecht was, was het weer bijzonder gezellig met het collectief. En dat blijft toch mede een reden om naar volgend jaar uit te kijken.

Volgend jaar de ronde andersom? We zullen zien wat Wim voor ons in petto heeft.....